آزمودن

سلام سلامبه نظر میاد کم کار شدم؛اما در حقیقت خبرهام رو برات تعریف نکردم مفصل. آزمودن...

حیف این همه هزینه که می شد برای گره گشایی کلی از مسایل مردم همون شهر مورد استفاده بشه.چه طفلان مسلم چشم در راه...چه حرهای زمان که ازادی از بندها و فقر رو در انتظار اند...چه زینب ها که به تنهایی دارن بار کل خونواده رو به دوش می کشن و با چنگ و دندون از خونواده شون مراقبت و حمایت می کنن...چه تب دارها که در جنگ با بیماری اند و به درمان نیاز دارن...چه علی اصغرها در دود اعتیاد اولیا خود به اعتیاد در همان کودکی و مرگ محکوم اند...به راستی اولیا نگران رقیه ها، زینب ها، حرها، علی اصغرها، طفلان مسلم زمان حال اند؛ شما نگران چه هستین در این ایام؟ آزمودن...

تو باید بمونی و دست و پای من رو تو دراز کنی...برات کلی وصیت دارم که لازمه به وقتش تو و فقط تو برام اجرا کنیشون...همون طور که من وصیتهای خواهرم رو مو به مو براش انجام دادم ....تو باید هر طوری شده بمونی و من تا اخرین نفس زندگیم،تماشات کنم و کیف کنم.می خوام تا اخرین نفس، امید داشته باشم...امید به تو رسیدن...امید به تو رسیدن، بهم زندگی می ده. بهم انگیزه می ده که هر بار بعد هر چالش، خودم رو بتکونم و دوباره بلند شم و با خودم تکرار کنم که هی یارو، هنو ی ارزو داری که مونده برسی بهش و داری هر روز از دور تماشاش می کنی و تو قلبت داری زندگیش می کنی...تو بایدو باید و باید و باید هر طوری شده زنده بمونی. نه برای'>برای'>برای'>برای خودت... برای من،تا که من هر روز تماشات کنم...بمان'>بمان'>بمان برای روزهای'>روزهای رفته... بمان برای روزهای نیامده...بمان برای اینده... بمان برای تماشای چشمام... آزمودن...

از این فصل به بعد دیگه این جوری نیست که بارون مثل تهران ۱۰ دقیقه بیاد و قطع بشه.اونجا بارون شروع می شه و می اید و می یاد و می یاد و می یاد و می... فقط اون مدل بارونهای مقطعی تو اردیبشته که اون هم بسیار زیباست و حس می کنی اسمون بغضش ترکیده و داره بلند بلند گریه می کنه و کمی بعد یهویی اروم می شه. انگار غصه هاش پریده بیرون و تو دلش یکمی اروم شده. انگار ی نور امیدی ت دلش باز شده و در نهایت قطع می شه...این یعنی مجبوری امروز دیگه ذهنت رو ازاد کنی از کار، و بارون و لطافتش رو تماشا کنی و از زیبایی های شمال شرجی لذت ببری عسل من آزمودن...

ظاهر رو رها کن به اکتشاف دنیای درون ادمها بپرداز... هر ادمی پشت چهره اش، جهانهایی نهفته هست که ممکنه اونقد جذاب باشه برات که دیگه نتونی بکنی ازش و همونجا با قلبت و تو قلبش خونه کنی... به اکتشاف دنیای درون ادمها بپرداز... دنیای پشت چهره تو چطوره؟!..

آزمودن...

همیشه با خودم فکر می کنم که ی ادم تا چه حجم نفرت می تونه تو وجودش جمع کنه و تو خودش نگه دارهمن که اصلا نمی تونم. در توانم نیست نگه داشتن این حجم تنفر تو درونمکلا عادت کردم که مهربون باشم و ادمهارو دوست داشته باشمطرف اذیتم هم می کنه، بعد مدتی می رم دوره تسویه روح می ذارم و خودم رو درونان اروم می کنم و بعد بهش پیام میدم کهباشه حتی اگه اذیتم کردی ، گدشته رو ول کن و بیا اگه کاری برمیاد از من برات انجام می دمبه نظرم ادمهایی که تو درونشون خشم و نفرت نسبت به دیگرون و حتی خودشون نگه می دارن، علاوه بر مریضی های روحی، به جسمشون اسیب می زنه و کلی به مریضی جسمی تبدیل می شهتازه تو زندگی خودشون و اطرافیانشون هم باعث کلی اتفاقهای بد می شهندیدم کسی نفرت رو درونش نگه داره و بنده خدا مریضی جسمی نزده باشه بهش"و به عکس ادمهایی که دیگرون رو دوست دارن و به یک صلح درونی می رسن، حداقلش اینه که ارامش درونی دارن تو خودشون و خونه شون و اطرافشونشهر حسوداست دیگهغم نان و شاید گذشته ای کا بر ادمها گذشتهکلا نمی شه فردی رو هم قضاوت کرد.چون که تا کفش اون ادم رو نپوشیم، نمی دونیم بهش چی گذشتهشاید اگه اونچه بر اون ادم اسیب زننده گذشته بوده به ما می گذشت، ما بدتر از اون می شدیم.حالا این بدین معنا نیست که الان ما که بهتر از دیگرون باشیم ها!!!به هر حال ما هم ممکنه دونسته یا ندوسته اسیب بزنیم به دیگرونخلاصه هر فردی زخم های خاص خودش رو داره.و ما فقط می تونیم کنارش باشیم و نهایتا کمکش کنیم و التیامش بدیمبگذریم...کلی پراکنده گویی شد ولی نتیجه اخلاقی اینه که:بیا با هم دوست باشیم...منبر امروز تامام آزمودن...